بیماری پارکینسون گوگوش OPTIONS

بیماری پارکینسون گوگوش Options

بیماری پارکینسون گوگوش Options

Blog Article

سفتی عضلات می تواند کارهای روزانه را پیچیده کرده و مدت زمان انجام آنها را طولانی تر کند.  با این حال ، در این مرحله بعید است که مشکلات تعادلی را تجربه کنید.

محققان بر این باورند که هم ژن ها و هم محیط  می توانند در ابتلا به پارکینسون نقش داشته باشند.

در نهایت، درک هر دو علائم حرکتی و غیرحرکتی پارکینسون می‌تواند باعث تشخیص زودهنگام و در نتیجه درمان زودهنگام شود که می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

با گذشت زمان ، اثربخشی داروهای پارکینسون کاهش می یابد.  در مرحله دیررس پارکینسون ، عوارض جانبی برخی داروها ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد.

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که علت پارکینسون چیست.  این بیماری مادام العمر است که با تغییر شیوه زندگی و درمان های پزشکی قابل کنترل است.

با این حال، اکنون احتمال بیشتری وجود دارد که از دست دادن تعادل و کاهش رفلکس ها را تجربه کنید. حرکات شما در کل کندتر می شود. به همین دلیل است که زمین خوردن در مرحله ۳ رایج تر می شود.

بیماری پارکینسون به تدریج پیشرفت می کند و مراحل پیشرفت پارکینسون در هر کسی متفاوت است.

کار درمانی: در این روش ، متخصص می تواند قسمت ها و اندام هایی که اختلال در آن ها ، در زندگی روزمره شما اثر منفی گذاشته را شناسایی کرده و روی آن مسئله کار کنند به این ترتیب می توانید فعالیت های روزمره خود را به خوبی و بدون نیاز به دیگران انجام دهید.

ورزش ، پیشرفت بیماری پار کینسون را دستخوش تغییر می کند ؛ ولی برای حفظ کیفیت زندگی ، الزامی می باشد.

  این دارو برای حرکات غیر ارادی (دیسکینزی) که از عوارض جانبی لوودوپا هستند، تسکین کوتاه مدت می دهد.

این  عوارض می توانند باعث مشکلات جدی سلامت شوند و حتی می توانند کشنده باشند.

اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن از بیماری پارکینسون است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.

به خاطر داشته باشید که همه افراد تا شدیدترین مراحل پارکینسون پیشرفت نمی کنند. این بیماری می تواند در بین افراد بسیار متفاوت باشد.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.

Report this page